Afspiegelbeginsel, wat hebben we geleerd van het verleden?

xx

En toen stond de wereld stil. Niet geleidelijk maar door aan een noodrem getrokken, door een willekeurige passagier die de aanstormende trein tot stilstand bracht. Groeiplannen, werven van schaarse medewerkers, investeringen die zorgvuldig waren toevertrouwd aan het papier voor de prognoses van 2020 waren in één klap bevorderd tot de prullenmand. Het vertrouwen dat 2020 nog beter ging worden dan 2019 was een gegeven. Als de organisatie maar aan de juiste medewerkers kon komen. De tot februari 2020 bijna volledige werkgelegenheid was vrijwel de enige bedreiging voor de voortrazende economie.

Wat begon met een kuchje in China, ontvouwde zich in een ongekende pandemie die de wereld deed stilzetten. Ziekenhuizen die overvol waren, vliegvelden die de functie van parkeerplaats in plaats van start- en landingsbaan kregen, kinderen die thuis zitten in plaats van op school, lege kantoorgebouwen en geïmproviseerde thuiswerkplekken waar collegae zich melden via het beeldscherm. Wekelijkse update van onze minister-president en minister van financiën die besturen op de losse eindjes van de feiten en pleisters plakken op het bedrijfsleven waar mogelijk.

Inmiddels schrijven we augustus 2020 en is de economie langzaam weer in beweging aan het komen. De scherven worden voorzichtig gelijmd en de balans wordt opgemaakt. Waar staan we met zijn allen? Duidelijk is dat de ene sector harder wordt getroffen dan de andere, maar dat vrijwel geen enkele sector buiten schot blijft.

Uithuilen en opnieuw beginnen is het credo. Als het “keerpunt”, Latijnse betekenis van het woord crisis, een naam krijgt dan weten we in ieder geval dat het serieus is. We hadden nog niet zolang geleden de Financiële crisis, de Banken crisis en kunnen daar nu de Corona crisis aan toevoegen. Geschiedenis documenteren we om lessen te leren vanuit het verleden. De vraag is: “Gaan we het nu dan ook echt een keer anders doen?”

Laten we er met elkaar voor zorgen dat we gaan kijken wat er wel is en kan. Er is al zoveel aan mogen verdwenen. Laten we de mensen de vrijheid teruggeven door medewerkers te laten doen waar ze goed in zijn. Er wordt op dit moment al zoveel aan mensen gevraagd wat tegennatuurlijk voelt. Hoe fijn is het als de leidinggevende eens stopt met vragen om proactief mee te doen, terwijl je van nature graag uitgenodigd wordt om je weloverwogen mening te geven. Hoe mooi zou het zijn als een collega jouw innovatieve concept voor jou in proces zou zetten. Vervolgens neemt een derde collega ‘het stokje over’ om het proces zo efficiënt mogelijk vorm te geven, waardoor het rendement geborgd wordt. Als we elkaar nu eens echt begrepen en waarderen op ieders natuurlijk talent.

Kortom laten we samen ervoor zorgen dat de medewerkers complementair zijn aan elkaar, zodat er een sterk team staat om antwoord te geven op de uitdagingen van vandaag. Daar willen wij je graag bij helpen. Omdat wij geloven dat we echt mogen leren van de lessen uit het verleden. Als we afscheid moeten nemen van collegae, doe het dan wel overwogen. Zorg dat je een goed team overhoudt. Natuurlijk hebben we te maken met de wettelijke regels voor het afspiegelingsbeginsel bij reorganisatie. De vraag is als je keuzes mag maken, welke maak je dan. Zodat zowel medewerker als werkgever ondanks de gedwongen feiten beide een goede toekomst hebben.

xx

Deze weblog werd geschreven door Frank de Beer.  Meer weten? Op gepaste afstand vertelt hij er graag meer over.

Reacties

11-08-2020	Mooi geschreven Frank!
	Reactie van Angelique

Plaats je eigen reactie

Reactie:
Naam:
E-mail:
	Uw e-mailadres wordt niet getoond